Kırık kalpler derneği..

Ne zaman hazan mevsimi gelse
Kırık kalpler derneği..
buruk bir hüzün serilir

ruhumun koruluğuna yaprak yaprak

Üzerinde yürürken çıtırtılardan

hüzzam bestelerim.

Kuru yaprak parçası gibi savrulurum

eylül sarı saçlarını sarkıtırken penceremden

burkar yüreğimi

dalıp giderim kalabalık yanlızlığıma

hüznün ayak seslerini duyarım

ıslak kaldırımlarında

Sicim gibi yağan yağmura

teslim ederim saçlarını

ıslakta seviyorum lülelerini

Uçlarından damlayan her damlacığı

sevmek gelir

dalgalarını denizden alan saçlarından

İçimde kor alev alazlanırken üşürüm

ürperir bedenim ensemi öpüşlerinden

ve sessizce gelip belime sarılmandan

omzumdan aşağıya gelin pirinci

döker yumuşak ellerin

Ve yosun gözlerinle öpüşür

göz bebeklerim utangaç

rüzgar her ıslığında kırar

dallarını umudumun

tomurcuklar vurgun yer erken baharımda

gözlerimdeki gri bulutların ardından

yağmurlara teslim olur yanaklarım

elimde binlerce çığlık atar kalemim

gözyaşı serilir beyaz sayfalarıma

Ve ömürden bir yaprak daha kopar

sana her dökülüşümde

denize dökülür duygularım

mağlup olurum her seferinde aşka

Hala saklarım ayrılırken

bende kalan o çok sevdiğim sarı güller

defterimin arasında

ve sararmaya yüz tutmuş resmini

öpüştürürüm dudaklarımla

En zoru da senden gitmekti

Zaman her şeyin ilacıdır derlerdi

ama

benim derdime ilaç olamadı hala

Seni unutturamadı acımasız çark dönerken

Hala yaram derin

elveda derken gözyaşlarımı

son kez silmiştin yanağımdan

dudaklarıma son dokunuşuydu aşkın

derinlerimin tuzundan yandı bağrın

Göğün yarılıp ıslattığı

kaldırımlara düşer kırılan bir dal

erguvanların gözyaşlarını akıttığı

sokağımda gözlerime şimşekler çakar

yıldırımlar düşer göğsüme

fırtınalı dudaklarından geriye

yanık yüreğimin kokusu kalır___/