Evrenin karanlıklarında
Işık oldun gözlerime
Gördüm gerçekleri çırılçıplak
Rheber oldun yoluma
Varmaya gerçek aşkın yanına
Erdim varoluşun sırrına
Amma
Yıldızlar uzaktan sevilir
Güzel ve masum
Yaklaştıkça yakar ateşi
Nafile yavrum nafile
Çoktan düştü o ateş bağrıma
Parlayan gözlerinden
Çölde orman yoktur saklanmaya
Ellerimi uzatmış bulutlara
Dikiliyorum aşikar yana yana
Ne çatlamış toprak
Ne de kızgın kumlar
Doyar sağanak yağmurlara
Söyle ben nasıl doyarım aşkına
Kurumuş bağrımda
Sakın unutma
Yeşil ancak su ile hayat bulur
Sevdaya sevdalı vahalarda